Domino
Domino składa się najczęściej z 28 prostokątnych płytek zwanych kamieniami. Każda płytka podzielona jest na dwa kwadraty, na których
znajdują się oczka. Grupa oczek w każdej płytce jest jedną z możliwych kombinacji z powtórzeniami zbioru siedmio-elementowego.
Każdą płytkę domina jednoznacznie określają dwie liczby - ilość oczek znajdujących się w każdym kwadracie.
Ilość wszystkich oczek danej płytki nazywamy ilością jego oczek. Jeżeli obie połówki płytki mają jednakową ilość oczek, to taką płytkę
nazywamy dubletem. Zasady gry w domino są ogólnie znane. Do dowolnego wyłożonego kwadratu kamienia należy przystawić kwadrat
o tej samej ilości oczek.
Sama gra w domino nie przedstawia wiele z punktu widzenia matematyki, jest jednak kilka interesujących zadań i łamigłówek powiązanych z tą grą.
Dwadzieścia osiem kamieni do pozornie prostej gry jest Źródłem niełatwych, a nawet zawiłych zagadnień matematycznych.
Domino doczekało się sporej liczby przeróżnych publikacji naukowych i popularnonaukowych. Jest często wykorzystywane jako ilustracja
określonych problemów związanych z logiką, kombinatoryką, teorią mnogości czy teorią gier.
Niełatwo jest powiedzieć z całą pewnością, kiedy, gdzie i jak powstało domino. Historycy wskazują na Chiny jako najbardziej prawdopodobne miejsce narodzin gry. Rozważa się także pochodzenie egipskie lub arabskie. Słowo domino pochodzi od łacińskiego dominus oznaczającego pana. W europie pierwsze kamienie domina i zasady gry trafiły z Chin za pośrednictwem średniowiecznych kupców. Do Polski domino dotarło na początku XIX w. i szybko zyskiwało na popularności. Gra w domino spowszedniała w XX w. i straciła na swej atrakcyjności, niemniej ma swoich zwolenników. Dziś istnieje wiele różnych wariantów gry w domino. Niektóre warianty mają duży stopień trudności i wymagają niełatwych operacji myślowych.