Symbole działań arytmetycznych
Dziś dla oznaczenia działań arytmetycznych posługujemy się powszechnie znanymi symbolami $+, -, \cdot, \div$. Wcześniej używano różnych znaków lub liter dla oznaczenia działań arytmetycznych, co prowadziło czasem do nieporozumień.
Znaku $+$ dla oznaczenia dodawania, prawdopodobnie jako pierwszy użył francuski matematyk Nicole d'Oresme, które pisał XIV wieku. Używał on znaku $+$ zamiast spójnika $i$. W artykułach drukowanych znaków $+$ i $-$ w XV wieku używał niemiecki matematyk Johannes Widmann. Nie używał on jednak znaków tych jako operatorów działań dodawania i odejmowania, a oznaczał nimi w księgowości nadmiary i ubytki. Zanim znaki plus i minus upowszechniły się jako operatory arytmetyczne dodawania i odejmowania upłynęło jeszcze kilkadziesiąt lat.
Operator mnożenia dzisiaj oznaczamy zazwyczaj symbolem $\cdot$ (kropki) lub $\times$ (krzyżyka).
Symbol $\times$ został użyty w pracach Williama Oughtred'a. Symbol kropki użył Gottfried Wilhelm Leibniz,
pisząc w liście do Johna Bernoulliego, że nie lubi używać znaku $\times$, ponieważ często mu się myli ze znakiem $x$ oznaczającym
niewiadomą w równaniu.
Operator dzielenia początkowo był oznaczany jako nawias zamykający, na przykład 5)10.
Dzielenie w ten sposób oznaczał zakonnik Michael Stifel w XVI w. Znaku $\div$ używał w swoich pracach szwajcarski matematyk Johann Rahn w XVII w.
Znaku : dwukropka używano do określania proporcji w tym samym czasie. Natomiast Gottfried Wilhelm Leibniz pod koniec XVII w.
używał tego znaku już do określenia dzielenia i proporcji.
Symbol równości $=$ wprowadził w XVI w. Robert Recorde. Fibonacci używał do oznaczania pierwiastka symbolu przypominającego literę $R$. Znak pierwiastka, którego dziś używamy pochodzi z XVI wieku. Po raz pierwszy zaczął go używać niemiecki matematyk Christoff Rudolff. Zapis wykładniczy lub potęgowy, jako skrócony zapis mnożenia wprowadził w XVII w. Pierre Herigon. Ostateczny zapis, do którego jesteśmy przyzwyczajeni, wprowadził Kartezjusz, który używał tego zapisu w swoich dziełach.